Maraming paraan upang makamit ang isang ambisyon at posisyon, mapa sa trabaho man o sa antas ng buhay. Ang una ay sa pamamagitan ng p...
Maraming paraan upang makamit
ang isang ambisyon at posisyon, mapa sa trabaho man o sa antas ng buhay. Ang
una ay sa pamamagitan ng pamana – kung ang mga magulang ay nasa pwesto gaya ng
mga hari at reyna, ang posisyon sa trono ay minamana mula sa namatay o sa
nagresign na magulang. Ang pangalawa naman ay sa pamamagitan ng connections –
palakasan system – kung may kakilala ka, may kamag-anak ka na nasa posisyon,
malamang ay makuha mo ang pwesto o ang ambisyon na pinapangarap mo. Ang
pangatlo naman ay paghirapan mo – paghirapan makuha sa pamamagitan ng points,
sa pamamagitan ng magagandang halimbawa, sa pamamagitan ng pagpapasikat, sa
pamamagitan ng pagpapakita ng galing, lakas at kakayahan, sa pamamagitan ng
pawis. Ang pang apat ay bilhin mo ang posisyon kung kaya – malimit na ginagawa
ng mga ambisyosa/ambisyoso na may kaya. At marami pang iba.
Ngunit bakit nga ba
nangangarap at nagaambisyon na magkaroon ng posisyon ang isang tao – natural,
upang maayos ang buhay, umangat, maiba, magkapera, matahimik. Kapag ikaw ay
nasa posisyon, malimit ay nakaupo ka na lang, may mga taong maghihirap para sa
iyo, may magsisilbi para sa iyo. Ikaw ay pindut pindut na lang, magsasabi na
lng ng yes or no. May gagawa ng mga gusto mo.
Sa larangan naman ng pag-ibig, ang nag-aambisyon na maging
number 1 sa puso ni Ineng o ni Totoy ay gagawin din ang lahat para ipakita ang
kalakasan – maaring sa mismong itsura ay nakalamang, o kaya naman ay dahil
close kay Nanay at Tatay o kapatid. Ang iba
dinadaan sa pikut, sa bayad, o sa matatamis na salita. At meron
naman yung talagang pinaghihirapan.
Bagamat ito ang ating nakagawian at nakasanayan, nakikita sa
mundo, ang pangarap na maging tunay na tagasunod ni Kristo o ang pangarap na
mapunta sa kaluwalhatian ng langit ay hindi sa paraang ito matatamo.
Itinuturo ng mga pagbasa sa Lingong ito ang tanging paraan
upang ang kaloob ng Diyos ay ating matamo ng buong buo: “Ang sinuman sa inyo na
ibig maging dakila ay dapat maging lingkod. At sinumang ibig maging pinuno ay
dapat maging alipin ng lahat. Sapagkat ang Anak ng Tao ay naparito, hindi upang
paglingkuran kundi upang maglingkod at ibigay ang kanyang buhay sa ikatutubos
ng lahat.”
Ang unang pagbasa ay naglalarawan sa ginawa ni Hesus:
“inihandog niya ang kanyang sarili upang sa pamamagitan noon ay magkaroon ng
kapatawaran.” Sa kanyang paghahandog ng sarili, naranasan niya ang buhay natin,
ang paghihirap natin, ang nararamdaman natin, ang ating mga saloobin. Sa isang salita, kaisa natin, kung kaya’t nakakaunawa sa
atin. At dahil diyan, makaka asa tayo na kungdudulog tayo sa kanya upang
humingi ng habag at kalinga sa panahong kailangan natin ito ay maiintindihan
nya at ibibigay tuwina. Yung pinuno na
nakaranas maging tagasunod ay mas madaling lapitan at mahabag.
Hindi sa paraan na naisip ni Juan
at Santiago, hindi sa connections madadala ang pagkakaroon ng pwesto sa
pagsisilbi sa Diyos. Hindi sa ganitong paraan ang
pagtamo ng katungkulan sa simbahan, sa komunidad. Subukan nyo, at kagaya sa
ebanghelyo, marami sa inyo magagalit, maiinis dahil sila ay nalamangan.
No comments