Magandang umaga po sa inyong lahat, mga kapatid kay Kristo. Alam niyo po ba yung pakiramdam kapag may pupuntahan tayong isang malaking event...
Magandang umaga po sa inyong lahat, mga kapatid kay Kristo.
Alam niyo po ba yung pakiramdam kapag may pupuntahan tayong isang malaking event, isang concert o isang party? Kadalasan, may dalawang klase ng pila. May pilang mahaba, para sa lahat, ang tinatawag na "General Admission." At mayroon ding isang maikli, mabilis, at espesyal na pila—ang "VIP entrance." Siyempre, lahat tayo, kung mabibigyan ng pagkakataon, gugustuhin nating dumaan sa VIP entrance. Mas komportable, mas mabilis, walang kahirap-hirap. Parehas sa paliparan, may priority boarding at may usual boarding line. Lahat gusto mauna. Parehas naman ang lapag ng eroplano sa patutunguhan.
Sa ating Ebanghelyo ngayon, tila sinasabi sa atin ni Hesus na sa pagpasok sa kaharian ng Diyos, walang VIP entrance. Mayroon lamang iisang pintuan, at ito ay inilalarawan Niya bilang isang "makipot na pintuan." At ang sabi pa Niya, "Sikapin ninyong makapasok sa makipot na pintuan, sapagkat sinasabi ko sa inyo, maraming magpipilit pumasok ngunit hindi makakapasok."
Nakatatakot pakinggan, hindi po ba? Parang sinasabi na baka sa huli, marami sa atin ang hindi maliligtas. Ngunit hindi ito mensahe ng pananakot, kundi isang paalala na puno ng pagmamahal. Ang paglalakbay natin patungo sa Diyos ay may proseso. At ang prosesong ito ay mailalarawan natin sa tatlong salitang nagsisimula sa letrang 'P': Pag-anyaya, Pagsisikap, at Pagtutuwid.
Una, ang Pag-anyaya.
Sa ating Unang Pagbasa mula kay Propeta Isaias at sa Salmong Tugunan, napakalinaw ng mensahe: ang Diyos ay tumatawag sa lahat ng bansa, sa lahat ng tao, mula sa silangan, kanluran, hilaga, at timog. Ang pagliligtas ng Diyos ay hindi eksklusibo para sa iisang lahi o grupo ng tao. Ito ay isang pangkalahatang paanyaya.
Isipin ninyo na ang Diyos ay naghahanda ng isang napakalaking pista. Isang salu-salo sa Kanyang kaharian. At lahat tayo, bawat isa sa atin, ay nakatanggap ng imbitasyon. Walang pinipili. Mayaman ka man o mahirap, matalino o simple, santo o makasalanan—inaanyayahan ka. Ang pag-anyayang ito ay isang regalo, isang biyaya. Hindi natin ito pinagtrabahuhan; ibinigay ito sa atin dahil sa walang hanggang pag-ibig ng Diyos. Napakasarap isipin na ang Diyos mismo ang nag-aanyaya sa atin.
Ngunit, tulad ng kahit anong imbitasyon, hindi sapat na natanggap mo lang ito. Kailangan mong tumugon. At dito pumapasok ang ikalawang 'P': ang Pagsisikap.
Sabi ni Hesus, "Sikapin ninyong makapasok." Ang salitang "sikapin" ay nagpapahiwatig ng pagkilos, ng pagpupunyagi. Hindi ito passive. Hindi pwedeng sabihin na, "Inanyayahan naman ako ng Diyos, kaya okay na ako. Bahala na Siya." Kailangan nating gawin ang ating bahagi.
Ano ba itong "makipot na pintuan"? Hindi ito isang pisikal na pinto. Ito ay sumisimbolo sa isang buhay na nakasentro kay Kristo—isang buhay ng pagpapakumbaba, pagpapatawad, paglilingkod, at pagmamahal. Makipot ito dahil hindi kasya ang mga dala-dala nating pabigat sa buhay: ang ating kayabangan, ang ating galit at sama ng loob, ang ating pagiging makasarili, at ang ating pagka-gahaman sa mga materyal na bagay. Para makadaan, kailangan nating iwanan ang mga ito. At hindi iyon madali. Kailangan ng pagsisikap.
May kwento tungkol sa isang anak na nagtatrabaho bilang OFW. Bago siya umuwi, namili siya ng napakaraming pasalubong para sa kanyang pamilya. Dalawang malalaking maleta, isang hand-carry, at isang backpack. Pagdating niya sa kanilang bahay, sa kanilang probinsya, ang pintuan pala ng bahay nila ay maliit lang. Hirap na hirap siyang ipasok ang mga dala niya. Kinailangan pa niyang i-pasok isa-isa ang mga gamit bago siya mismo nakapasok.
Ganyan din po ang ating pagpasok sa kaharian ng langit. Ang ating pagsisikap ay ang unti-unting pagbabawas ng mga "baggage" sa ating puso upang maging karapat-dapat tayo sa paanyaya ng Diyos.
At habang tayo ay nagsisikap, mararamdaman natin ang ikatlong 'P': ang Pagtutuwid.
Sa ating Ikalawang Pagbasa mula sa Sulat sa mga Hebreo, sinasabi na tinitiis natin ang hirap bilang isang "pagtutuwid" o disiplina mula sa Diyos. At sinasabi pa, "ang Panginoon ay nagtutuwid sa mga minamahal niya."
Minsan, ang salitang "disiplina" ay negatibo para sa atin. Iniisip natin na ito ay parusa. Ngunit ang disiplina ng Diyos ay hindi parusa; ito ay tanda ng pagmamahal ng isang Ama. Tulad ng isang magulang na tinuturuan ang kanyang anak: "Anak, huwag kang magsisinungaling." "Anak, matuto kang magbahagi." Masakit man sa una para sa bata, ito ay para sa kanyang ikabubuti.
Ang mga pagsubok sa ating buhay—mga problema sa pamilya, sa trabaho, sa kalusugan—ay maaaring mga paraan ng Diyos para ituwid tayo. Ito ang Kanyang paraan ng pag-alis ng mga hindi kailangan sa ating pagkatao. Ito ang Kanyang paraan ng pagtulong sa atin na bitawan ang mga pabigat na dala-dala natin para gumaan ang ating paglalakbay at magkasya tayo sa makipot na pintuan. Kapag tayo ay dumadaan sa hirap, huwag nating isipin na pinabayaan na tayo ng Diyos. Sa halip, baka ito pa nga ang Kanyang paraan ng pagyakap sa atin at pagsasabing, "Anak, kasama mo Ako. Aayusin natin ito. Tinutulungan kitang maging mas matatag."
Mga kapatid, ang buhay Kristiyano ay isang magandang sayaw ng tatlong 'P'. Nagsisimula sa Pag-anyaya ng Diyos na puno ng pag-ibig. Tinutugunan natin ito ng ating buong-pusong Pagsisikap na mamuhay ayon sa Kanyang kalooban. At sa ating paglalakbay, hindi Niya tayo pinababayaan; ginagabayan Niya tayo sa pamamagitan ng Kanyang mapagmahal na Pagtutuwid.
Huwag tayong matakot sa makipot na pintuan. Sa halip, tingnan natin ito bilang isang paanyaya sa isang mas malalim at mas makabuluhang buhay. Tandaan natin ang sinabi ni Hesus: may mga huling nahuhuli, at may mga huling nauuna. Hindi mahalaga kung ano ang estado natin sa buhay ngayon. Ang mahalaga ay ang ating patuloy na pagtugon sa tawag ng Diyos.
Sa ating pagtanggap sa Banal na Komunyon ngayon, hilingin natin sa Panginoon ang biyaya na laging pakinggan ang Kanyang pag-anyaya, ang lakas na magpatuloy sa pagsisikap, at ang kababaang-loob na tanggapin ang Kanyang pagtutuwid. Upang sa huli, tayong lahat, na nagmula sa iba't ibang landas ng buhay, ay magkasama-samang makapasok sa Kanyang kaharian at makisalo sa walang hanggang pista ng pag-ibig.
Amen.
No comments